Er beweegt opnieuw heel wat op onze werf. De funderingswerken en de ondergrondse waterdichtingswerken van het tuinhuis zijn zo goed als achter de rug, net zoals het metsen van de binnenmuren. De twee gezinnen die in dat gebouw komen wonen, hoor je nu dan ook vooral praten over ‘die berging is precies toch niet zo groot he?’ en ‘kwam hier nu ongeveer ons keukeneiland?’. Het staal is besteld, het houtskelet kan daarna in productie. De komende maanden rijst het vierde woongebouw de lucht in.
Aan de langsschuur gebeuren de laatste afwerkingen. Aan iedereen die dacht dat de lichtbruine houtvezelplaten de buitenlaag vormden: geen paniek. Aan twee zijden van de langsschuur kan je de bruine gevelbeplanking al bewonderen. Ook onze gemeenschappelijke tuin- en fietsenberging (langs de Ertbruggelaan) is met dezelfde gevelbeplanking afgewerkt. Voor de langsschuur volgen we echter een specifiek ‘patroon’, in lijn met historische foto’s van de schuur: kortere horizontale plankjes, geplaatst tussen verticale kolommen.
Ons gemeenschapshuis, aan het Walter Plaisierpad, gaat stevig vooruit. De wanden en het dak in houtskeletbouw zijn klaar, de (luttele) binnenmuren zijn gemetst. Ons gemeenschapshuis vormt het hart van onze cohouse, midden op het erf. Er komt een aparte was- en droogruimte, een kleine badkamer en een keuken in. We leggen op dit moment alle agenda’s en zomerplanningen naast elkaar want het gemeenschapshuis bouwen we voor het grootste deel zelf. Het samen bouwen van onze tuin- en fietsenberging afgelopen zomer heeft ons niet alleen veel geleerd, we hebben elkaar tijdens die dagen op de werf ook beter leren kennen. Eind september willen we het gemeenschapshuis afgewerkt hebben. Uitkijken dus naar alle avonden die we daar aan de lange tafel zullen doorbrengen.
Wat doet het deugd om dag na dag de vorderingen te zien.